dag 3: vlucht naar Cusco

Nu 05.49 in de ochtend , zo meteen naar de luchthaven...

Inmiddels is het alweer bijn 6 uur in de avonden zijn we aan het aclimatiseren op onze hotelkamer. We hebben hier een prachtig uitzicht over een bergachtig landschap. De auteur van de afgelopen dagen ligt heerlijk condortabel op bed, dus ik (Diana) heb de schone taak om een verslag te schrijven van vandaag. We hebben allebei een beetje last van hoogteziekte. Das een hele aparte gewaarwording. Alles voelt zwaar en we functioneren op een laag tempo. Ook hebben we last van een tintellend lichaam. Na 2 zinnen zijn we buitenadem. Laat staan dat we in staat zijn om grote lichamelijke inspanningen te doen. En daar ligt nu de grootste uitdaging. We hebben in lima al geleerd dat rolstoeltoegankelijk hier niet hetzelfde betekend als in Nederland/Belgie. De badkamer in ons hotel in Lima was namelijk voorzien van beugels en een inloopdouch, maar zonder douchestoel. Nadat ik om een douchestoel had gevraag kwam de meneer aanzetten met een plastic krukje, zo gammel dan alleen al door er naar t ekijken deze omviel:-) . Vandaag is het een ander soort uitdaging. De kamer is voorzien van alle gemakken, maar om er te komen moeten we zo'n 5 steile hellingen op. En als ik zeg steil dan zijn ze ook echt steil! Dat is in onder deze condities dus echr een uitputtingslag.

De vlucht van lima naar cusco verliep goed. De mensen in peru / lima zijn behulpzaam maar erg ongeduldigd. Iets wat ik niet zou verwachten in latijns amerika. We worden op de luchthaven overal doorheen geloods en over arbo wetgeving waar je maar 25 kg mag tillen hebben zij nog nooit gehoord. Bij het vliegtuig staat een leger van mensen klaar om ons in het vliegtuig te helpen. Dat maakt het allemaal een beetje chaotisch. Want iedereen begint aan je of de rolstoel te trekken zonder naar je te luisteren en als ze al luisteren dan is het nog maar de vraag of ze het verstaan. Al met al ben ik in alle chaos op de luchthaven mijn gsm kwijtgeraakt :-(. Gestolen of gevallen dat zullen we nooit wten, want vooralnog is hij nergens gevonden. Of ik hem ooit terugzie betwijfel ik. Dus daar baal ik natuurlijk wel van. Gelukkig is het maar materiaal en heb ik ook mijn tablet nog bij mij. Maar leuk is anders. Bellen en whats appen kan ik dus niet meer.

Vanaf de luchthaven tot aan ons hotel in secred valley is ee autorit van 1,5 uur. Dit was echt een prachtige rit. Wat je onderweg allemaal ziet dat is niet te beschrijven. Prachtige begen en valleis, vervallen huizen, mensen aan het werk of langs de weg in kleurrijke kledij. Echt een cultuurshock.

We zijn ook zeer te spreken over de touroperator. Bij aankomst staat er altijd iemand klaar om ons op te wachten en we hebben ook een mobiele telefoon neegekregen, zodat wij haar en zij ons kan bereiken. We hebben daar al een aantal keer gebruik van gemaakt.

Morgen om 08.30 worden we weer opgehaald voor een dagje vol nieuwe ervaringen.

Groetjes Rob en Diana